אדם, עץ, אדם בט"ו בשבט גם...עץ, אדם בט"ו בשבט גם "אויפן וועג שטייט א בוים שטייט ער איינגעבויגן, / אלע פויגלען פון דעם בוים זיינען זיך צעפלויגן דריי קיין מזרח דריי קיין מערב און די רעשט קיין דרום, און דער בוים געלאזט אליין, הפקר פארן שטורעם..." [1]. לא הרבה שירי ערש אני זוכר מילדותי. "אויפן וועג", שהמאמע היקרה שלי זמרה ברגש רב, כדי להרדימני, איני שוכח: לקראת סיום הניגון, בדרך כלל, הייתי הופך פני לקיר, מעין אות ברור לשקיעתי בחלומות. אבל, לאחר שהמאמע שלי, חזרה לעסקי הבית, פקחתי...